Budowa sieci teletechnicznych - część I: kanalizacja kablowa

Niniejszym proponujemy państwu cykl artykułów poświęconych problematyce budowy sieci teletechnicznych (możemy je także nazwać telefonicznymi, teleoptycznymi lub teleinformatycznymi). Generalnie chodzi o sieci telekomunikacyjne budowane w oparciu o światłowody .Z góry uprzedzamy, że omówimy tylko zakres działań potrzebnych do zbudowania sieci bez urządzeń aktywnych, a dokładniej bez elektroniki, włącznie z wtyczkami . Czyli proces projektowania przebiegu tras kablowych oraz ich wykonanie. Proponujemy podział cyklu na następujące etapy:

• Rodzaje sieci kablowych
• Budowa sieci kablowych
• Budowa kanalizacji kablowej
• Sprzęt do budowy kanalizacji
• Materiały do budowy kanalizacji
• Najczęściej popełniane błędy przy budowie kanalizacj
• Wdmuchiwanie kabli
• Trochę teorii
• Rodzaje kabli
• Sprzęt do wdmuchiwania kabli
• Materiały pomocnicze
• Najczęściej popełniane błędy przy wdmuchiwaniu kabli

Rodzaje sieci kablowych

Dla potrzeb naszych publikacji możemy rozróżnić trzy rodzaje sieci telekomunikacyjnych:

1.     Sieć szkieletową, o bardzo dużej przepustowości, łączącej ze sobą sieci lokalne

2.     Sieć lokalna(dostępowa), o mniejszej przepustowości, łącząca wielu odbiorców na określonym terenie (miasto, region)

3.     Sieć wewnętrzna, o jeszcze mniejszej przepustowości, dostarczająca sygnał do pojedynczych odbiorców na określonym terenie (osiedle, firma, budynek).

Budowa sieci kablowych

Z punktu widzenia budowniczych sieci kablowej można proces budowy podzielić na następujące etapy:

1.     Projektowanie i uzyskanie pozwoleń

2.     Budowę kanalizacji kablowej

3.     Wprowadzanie kabli do kanalizacji>

4.     Podłączanie urządzeń aktywnych 

Jak już wspomnieliśmy dla nas istotne są etapy 1,2 i 3 .

Projektowanie kanalizacji kablowej

Dla budowniczych sieci najważniejsze jest, aby trasa była zaprojektowana z jak najmniejszą ilością łuków i spadków, a jeżeli już muszą wystąpić, to dobrze aby były jak najłagodniejsze. Należy pamiętać o tym, że każdy łuk znacząco ogranicza zasięg wdmuchiwania kabla. Drugim, bardzo ważnym czynnikiem jest dobranie odpowiedniej średnicy kabla do średnicy wewnętrznej rury osłonowej. W ostatnich czasach niestety bardzo często projektowane są sieci bez uwzględnienia podstawowych reguł w tym zakresie. W następnych odsłonach naszej dyskusji podane zostaną zasady doboru tych wymiarów. Kwestia uzyskiwania zgód i pozwoleń, to nie nasza działka, tu potrzebna jest rozmowa z prawnikami.

Budowa kanalizacji kablowej

Aktualnie rozróżniamy trzy podstawowe rodzaje kanalizacji kablowej:

1.     Kanalizacja pierwotna

2.     Kanalizacja wtórna

3.     Mikrokanalizacja

Wbrew powszechnemu przekonaniu, że ułożenie kanalizacji kablowej jest czynnością bardzo łatwą i nie wymagającą szczególnych umiejętności i nakładów, stwierdzono wielokrotnie i ponad wszelką wątpliwość, że jest to obok projektowania przebiegu trasy jeden z dwóch najważniejszych czynników pozwalających na bezproblemowe budowanie sieci. Niestety, nie ma powszechnie obowiązującej normy budowy kanalizacji, ale jest wiele wytycznych firmowych i lokalnych , z których warto korzystać.

Spis dostępnych dokumentów znajduje się na przykład na stronie Zakładu Doświadczalnego Budownictwa Łączności  http://teleconstruction.pl/dokumenty/.

1.Kanalizacja pierwotna kiedyś budowana powszechnie z prefabrykatów betonowych o średnicy otworu około 110 mm występuje do dzisiaj głównie na terenach o intensywnej zabudowie (miasta, tereny przemysłowe).Aktualnie budowana jest z rur polietylenowych lub PCW o średnicach 110 do 140 mm. W miastach rury układane są głównie w otwartych wykopach lub przy użyciu bezwykopowej techniki wierceń kierunkowych HDD i przecisków sterowanych. Kanalizacja pierwotna powinna przebiegać najbardziej prosto, jak to tylko możliwe. Bardzo ważne jest także, aby była szczelna zarówno na całej długości, jak i w miejscach połączeń ze studniami lub budynkami. Rury kanalizacji pierwotnej powinny być ułożone tak, aby falowanie rury zarówno w pionie, jak i w poziomie było jak najmniejsze. Optymalnie nie powinno przekraczać 0,2-0,3 %.

2.Kanalizacja wtórna budowana jest z rur HDPE o średnicach zewnętrznych 40 i 32 mm( w krajach Europy Zachodniej popularne są także rury o średnicy zewnętrznej 50 mm, a w Afryce i Azji nawet 63 mm).Rury kanalizacji wtórnej mogą być układane w rurach kanalizacji pierwotnej (tereny o intensywnej zabudowie)lub bezpośrednio w ziemi. Przy układaniu w ziemi obowiązują bardzo rygorystyczne podobne zasady jak dla rur pierwotnych:

• na całej długości odcinka rury nie mogą krzyżować się lub splątywać z innymi .
• zafalowanie rur w pionie i poziomie nie powinno przekraczać 0,2-0,3 %
• na całej długości odcinka rury nie mogą być łączone
• dno wykopu powinno być równe i twarde, a pierwszą warstwę przy zasypywaniu ok. 30 cm powinien stanowić piasek lub przesiana , miałka ziemia.
• nad rurami, w połowie głębokości należy umieścić taśmę sygnalizacyjno-ostrzegawczą
• grunt po zasypaniu wykopu powinien zostać zagęszczony.

Rury do budowy kanalizacji powinny byś dostarczane na bębnach lub w kręgach. Rury z bębnów należy odwijać po zamocowaniu ich na przyczepach kablowych lub podnośnikach do podnoszenia bębnów. Ważne jest, aby odwijać rurę z bębna lub kręgu w taki sposób, aby nie ulegała ona deformacji lub skręceniu. Absolutnie nie dozwolone jest zrzucanie rury z boku bębna, lub odwijanie z bębna leżącego na boku. Do odwijania rur z kręgów powinno się stosować specjalne odwijaki lub kosze.

Bardzo efektywną metodą układania rur wtórnych w terenie niezabudowanym jest układanie przy użyciu pługoukładacza. Metoda ta zapewnia prawidłowe ułożenie i nie wymaga żadnych prac dodatkowych.

Jeśli mój artykuł wzbudził Państwa zainteresowanie prosimy wraz z redakcją o zgłaszanie uwag, bądź pytań, abyśmy mogli dopasować się do Państwa potrzeb. Cykl będzie kontynuowany według spisu zagadnień podanego na początku, ale chętnie odpowiem na wszystkie pytania, nawet te wybiegające tematyką do przodu !

Michał Andrzejewski